Gabriel - walka zła z dobrem nie zawsze happy end ma...

Film nie jest jakiś nowy, jest z 2007 roku, ale po puszczeniu go niedawno na tv4 postanowiłam do niego wrócić ponownie. Tak oto powstała ta recenzja;)

Film pt. „Gabriel” w reżyserii Shane'a Abbasse'sa pierwszy raz obejrzałam kilka tygodni po jego premierze czyli w 2007 roku. Moje refleksje były mieszane. Podobał mi się ale zarazem brakowało mi w nim czegoś. Miałam wrażenie że jest sporo niedociągnięć i niedomówień, jednak początkowo nie przeszkadzało mi to. Najważniejsze było że film ogólnie mi się spodobał, dłużej się nad nim nie zastanawiałam. Obejrzałam, oceniłam i poszedł w niepamięć.

Dlatego też kiedy zobaczyłam że w telewizji będzie leciał ten film, postanowiłam że raz jeszcze go obejrzę, odświeżę sobie fabułę. Oczywiście nie oglądałam w telewizji, gdzie reklama trwa dłużej niż kawałek filmu, nie mam na to cierpliwości by oglądać 10 minut filmu a kolejne 15 reklamę, dlatego też od znajomego porzyczyliśmy DVD i zasiedliśmy wieczorem na kanapie, obstawiliśmy się chrupakmi, ciastkami i napojami i rozpoczęliśmy z Malczikiem seans.

I takim sposobem po 5 latach odkryłam na nowo ten film. To co wcześniej było dla mnie niezrozumiałe i zagmatwane odkryło swoją nową drogę. Po prostu zrozumiałam go.

Wiele osób pisze że film ma wiele niedomówień jest niedopracowany – tak też ja sądziłam początkowo – ale prawda jest inna. Film jest naprawdę dopracowany do samego końca, tylko trzeba go zrozumieć. A to dla niektórych jest za trudne. Owszem, przyznaję się za pierwszym razem nie zrozumiałam, ale to tylko dlatego że za bardzo interesowała mnie fabuła i to co się dzieje nie łączyłam ze sobą faktów, nie zastanawiałam się dokładniej nad każdą sceną. Po prostu połknęłam to co mi przedstawili bez głębszego zastanawiania się, rozmyślania nad nim.

Ale przejdźmy do opisu filmu. Na filmwebie – najbardziej sławnej bazie filmów czytamy:

„Gabriel to mroczny film akcji, którego akcja rozgrywa się w czyśćcu. Opowiada o zmaganiach między Archaniołami a Upadłymi Aniołami o kontrolę nad miastem, jego ludnością składającą się z odrodzonych dusz. Obecnie w czyśćcu króluje Ciemność. Gabriel jako ostatni z siedmiu Archaniołów zostaje zesłany by przywrócić temu miejscu światło. Niestety aby tego dokonać musi przybrać ludzką formę. W tym mrocznym miejscu ludzkich dusz samotny Archanioł będzie musiał stawić czoło swoim ludzkim uczuciom, co okaże się równie trudne jak walka z upadłymi. „

Jeśli kogoś nie przekonuje ten opis to zajrzyjmy do innego serwisu filmowego, stopklatki, czytamy tam:

„Sammael, upadły anioł, w imieniu ciemności przejął kontrolę nad szczególnym miastem. Z pomocą uzbrojonego po zęby oddziału sieje w nim spustoszenie, falę przemocy i okrucieństwa. Jego zwycięstwo jest niemal pewne do czasu zejścia na ziemię Gabriela, ostatniego Archanioła. Gabriel jest młody, silny, waleczny i skupiony, czego nie można powiedzieć o jego przeciwniku. Co więcej jest też ostatnią istotą, która widziała zaginionego Michaela, potężnego anioła dobra. Jego odwaga doprowadza do wyrównania sił i odkrycia planu Sammaela pragnącego odnaleźć Jade'a - anioła posiadającego serce ze złota. Gabriel nie zdaje sobie jednak sprawy, że jego rywal posiada zgubne informacje o jego przeszłości, które mogą na zawsze odmienić los ludzkości.”

Sądzę że obydwa streszczenia, zasługują na uwagę. I pomyśleć, że to bardzo nisko budżetowa produkcja rodem z Australii – zaledwie 200 tys. Australijskich dolarów – a bije na głowę większość amerykańskich superprodukcji. Ostatni z wojowników dobra, archanioł Gabriel wchodzi do czyśćca - przedstawionego jako skąpane w strugach deszczu mroczne miasto - by odkryć co stało się z wysłanymi wcześniej anielskimi towarzyszami. Co się okazuje: jeden został alkoholikiem, drugi - a właściwie druga, została obdarta przez upadłych aniołów ze skrzydeł i - zmuszona pracować jako prostytutka. Oczywiście przesłanie było łatwe – upadłość Archaniołów spowodowana była poddaniem się ludzkim namiętnościom i pragnieniom.

Andy Whitfield jako Gabriel

Nie możemy też pominąć iż główną rolę Gabriela gra Andy Whitfield, który większości z Was może kojarzyć się jedynie z rolą Spartacusa, który niedawno zmarł - oczywiście nie serial Spartakus, ale aktor grający go jak i Gabriela. To dla niego zaczęłam oglądać ten serial, bo strasznie go polubiłam w roli Gabriela.

Film naprawdę zasługuję na uwagę, nie jest jakoś strasznie przekolorowany jak większość dzisiejszych filmów, nie bije efektami po oczach, wszystko jest wyważone i bardzo fajne dla oka. Ale naprawdę trzeba zrozumieć całość tego filmu, i długo się jeszcze zastanawiać po końcówce by samemu domyślić się co tak naprawdę zostało nam przedstawione – w innym przypadku nie zrozumiecie go a co za tym idzie – nie spodoba Wam się.

Mnie osobiście, za pierwszym razem był obojętny ni to fajny ni to zły, ale po drugim razie – z chęcią w wolnej chwili do niego wrócę.










P.S
Przy okazji, wystawiłam kilka aukcji na allegro, wśród nich oferty książkowe - zapraszam;)
http://allegro.pl/listing/user.php?us_id=21867038