"Chłopiec z sąsiedztwa" - Irene Sabatini

Książka ta zachęciła mnie swoją okładką, która przyciąga wzrok oraz samym opisem z tyłu. Jednak tak naprawdę, to jej pierwsze słowa spowodowały że książka w całości kupiła moją ciekawość i spowodowała że przeczytałam ją w jeden wieczór.

„Dwa dni przed moimi czternastymi urodzinami, syn moich sąsiadów podpalił swoją macochę" - tak rozpoczyna się książka. Zdanie to jest elektryzujące i wywołuje w Nas jeszcze większą ciekawość.

„Chłopiec z sąsiedztwa” Irene Sabatini, to jej pierwsza książka, ale za to jaka. Po jej przeczytaniu miałam mieszane uczucia. Ale zaraz do tego dotrę.

Historia opowiada o młodej Lindiwe Bishop, ciemnoskórej dziewczynie, którą zafascynował starszy sąsiad oskarżony o podpalenie macochy. Lindiwe wie iż jej fascynacja nie jest niczym dobrym gdyż Ian jest białym chłopcem, jednak w ukryciu przed rodzicami spotyka się z nim i zaprzyjaźnia,jednak chłopak postanawia wyjechać do RPA. Ich spotkanie po latach udowadnia iż nic nie jest takie proste jak myśleli, gdyż jedno i drugie ukrywa tajemnicę.

Początkowo – gubiłam się czytając tę książkę, historia przeskakiwała z kartki na kartkę, autorka opisywała rodzinę by nagle przeskoczyć do opisywania spotkania Lindiwe z Ianem by znów móc nagle opisywać wybory w Zimbabwe ( dawniej Rodezji). Przez pierwszą część strasznie się gubiłam, nie wiedziałam co ja czytam – nic się ze sobą nie łączyło a czytanie co chwila nowych nazw partii jeszcze bardziej mieszały mi w głowie. Potem było znacznie lepiej, światło dzienne ujrzała skrywana przez Lindiwe tajemnica – co znów mnie zaskoczyło, aż cofnęłam się do wcześniejszych rozdziałów bo myślałam że coś mnie ominęło.

Książka jest książką wymagającą – nie przeczytasz jej na szybko, bo nie będziesz wiedzieć o czym ona jest. Książka ta wymaga skupienia by można było zrozumieć o co w niej chodzi.

Autorka pięknie opisała zasady panujące w dawnej Rodezji, problem rasizmu i związków białych osób z ciemnoskórymi, związki takie były uznawane jako - Pan / Służąca.

Dlaczego wcześniej napisałam że miałam mieszane uczucia? Już mówię... 

Irene Sabatini

Z początku nie spodobała mi się, nie mogłam się połapać co i jak, ale druga część książki naprawdę mnie zachwyciła – stąd też to moje mieszane uczucie. Bo jak ocenić książkę, która początkowo nudziła, a potem tak zaciekawiła że nie mogłam się od niej oderwać?

Książka w pewnej mierze jest pisana na faktach, bo sama autorka mieszkała i wychowała się w Zimbabwe i przeżyła zamieszki, które miały tam miejsce.

Sama postać Lindiwe – nie za bardzo przypadła mi do gustu, była raczej narratorem – opisywała to co się działo, była raczej osobą małomówną w przeciwieństwie do Iana – który był ustami tej książki. To z jego ust wypływało najwięcej słów, raz bolesnych raz mniej. Początkowo -nie podbił on mojego serca, był chamski, miał się za lepszego. Dopiero w drugiej części książki zmieniło się moje nastawienie do niego, choć miał i tam swoje wzloty i upadki. Jednak to dzięki jego pasji – fotografii, można było odczytać pewną historię tego co przeżył, co widział.

„Chłopiec z sąsiedztwa” Irene Sabatini, to pozycja dla wymagających i inteligentnych czytelników, którzy chcą również poznać historię dawnej Rodezji. Bardzo dobra książka, która na długi pozostanie jeszcze w naszej głowie. Więc jeśli tylko macie chwilę czasu, zakupcie książeczkę, zasiądźcie wygodnie w fotelu z herbatką czy winkiem i oddajcie się w całości lekturze.